Onze Honden

We hebben niet alleen apen op de apenschool. We hebben ook veel honden. De meeste honden zijn opgevangen, een flink aantal is hier gedumpt.

Onze honden lopen meestal vrij, maar niet allemaal tegelijk, omdat er een aantal zijn die met elkaar vechten. Als er een apendemonstratie is sluiten we de honden ook op. Dit heeft twee redenen:

Niet alle bezoekers zijn op honden gesteld
De apen zijn erg snel afgeleid als de honden vrij rondlopen

Vergeleken met veel honden in Thailand zien onze honden er goed uit. We laten ze jaarlijks vaccineren tegen Rabies (net zoals de apen) we ontwormen ze iedere drie maanden en geven ze maandelijks een behandeling tegen vlooien, teken en hartworm. Meestal Ivermectine.

Onze reutjes laten we alleen castreren als hun gedrag daar aanleiding toe geeft. Al onze teefjes zijn gesteriliseerd.

We hebben rond de hele tuin schrikdraad. Dit om onze honden binnen te houden, en om bezoekende honden buiten te houden.

Alle honden die we zelf een naam geven hebben een dierennaam. We gebruiken Engels, Nederlands en Thai. De enige regels zijn, dat het een goede hondennaam moet zijn, dus kort, en goed te roepen, en we moeten het allebei kunnen uitspreken.

Hier een korte omschrijving van onze honden

Tiger

Tiger is onze oudste hond. Tiger is een reu. Tiger is meestal vrij. De apen kennen hem, en Tiger is heel vriendelijk tegen alle bezoekers. Tiger is ruim 16 jaar oud. Tiger hebben we 16 jaar geleden zelf uitgezocht.

Singh

Singh is vorig jaar helaas overleden. Singh is Thaise woord voor “Leeuw”. Singh was de enige reu die we hebben laten castreren. Voordat hij gecastreerd was, was hij altijd op jacht. Per week was hij 5 dagen niet thuis. Iedereen in de buurt kende hem. Hij heeft ook heel veel nageslacht op de wereld gezet. We hebben hem wel eens een GPS-Tracker meegegeven. Daaruit bleek dat hij per dag ongeveer 60km aflegde. Vrijwel zonder te stoppen, in een vrij laag tempo. Alleen tussen 02.00 en 03.00 sliep hij ergens. Hij gebruikte ons huis als middelpunt, zonder echt thuis te komen. Het verste dat hij van ons huis af was was ongeveer 2km. Singh is 15 jaar oud geworden.

Tao

Tao is het Thaise woord voor Schildpad. Tao leefde in een bos samen met haar broertje. We hebben ze uit het bos gehaald en hier opgevangen. Haar broertje is kort nadat hij hier woonde dood gereden. Dat was de reden om schrikdraad aan te gaan leggen. Tao is een redelijke schichtige hond. Niet al te vriendelijk voor bezoekers. Ze is dus altijd opgesloten als we bezoekers hebben. Tao is een zeer goede jager. Ze valt alles van wat zij vind dat hier niet hoort aan, en gaat door tot de tegenstander dood is. Meestal ratten, en slangen. Maar ook katten zijn niet veilig voor haar.

Draak, Moo en Pla. Moo en Draak zijn broers, Pla is het zusje. Moo is het Thaise woord voor varken. Pla is het Thaise woord voor Vis.

Dit is Draak:

Draak is voor ons heel vriendelijk. Hij is vaak in de tuin aan het struinen, Samen met zijn broer Moo, en Tao. Bezoekers negeert hij meestal.

Dit is Moo:

Moo denkt dat hij heel groot is. Hij zal vervaarlijk naar de bezoekers blaffen. Dreigen doet hij niet. Maar we sluiten hem uit voorzorg op als we bezoekers verwachten.

Dit is Pla:

Pla is onze angstigste hond. Ze is heel bang voor onze andere honden. Ze komt alleen in de tuin als de andere honden opgesloten zijn. Dat wil zeggen dus meestal als we bezoekers hebben komt ze te voorschijn. Ze zal zich soms laten horen, maar zal niet bijten.

Beer and Kat

Beer en Kat, zijn bij een bedrijf hier in de straat geboren. Op dezelfde dag, uit verschillende moeders, maar vermoedelijk dezelfde vader. Kat is een ridgeback. Een lief klein teefje. Ze heeft puppy schurft (Dermodex), en het is in haar geval, niet te bestrijden. We hebben er echt heel veel aan gedaan. Zij krijgt Bravecto, en dat houdt het een beetje in bedwang.

Het halfbroertje van Kat is Beer. Beer is helemaal zwart, op een minuscuul wit puntje op zijn staart na. Beer is alleen ‘snachts vrij, want hij vecht met alle andere honden, behalve met Kat en Pla. Als wij ‘sochtends beneden komen pakt hij altijd mijn T-shirt en rent daarmee rond.

Dolphin, Whale en Shark, 2 Broertjes (Whale en Shark), en een zusje, (Dolphin). Zijn geboren bij buren die ons opbelden met de vraag of wij nog pupjes wilde hebben. Nee dat wilden we niet, maar Jai ging toch kijken, en dat moet je niet doen….

Dolphin

Ze heeft er drie meegenomen.

Shark

en Whale zijn uit elkaar te houden aan de witte sokken van Shark. Iedereen die bij ons komt zal Shark zien want die staat altijd op het balkon de boel te bewaken.

Whale

Whale heeft een vervelende blaf, en blaft erg veel, vooral als we bezoekers hebben. We sluiten hem daarom meestal op in huis als er bezoekers zijn. En dat helpt, hij is dan stil.

Jung en Palm, Palm is de enige hond die we zelf een naam hebben gegeven, en die geen dierennaam heeft. Jung is het Thaise woord voor mug. Toen ze een week of drie oud waren zijn ze in een zak, met vier broertjes of zusjes bij ons over het hek gegooit. Veel te jong om weg gehaald te worden bij hun moeder. Jung is een vrij dikke hond, altijd erg blij. Palm is een erg mooie hond. Maar hij mistte de opvoeding van zijn moeder. Hij weet dus niet hoe hij zich gedragen moet. Hij gromt altijd naar ons, ook als hij verder blij is. Hij heeft nog nooit van zijn leven met zijn staart gekwispeld. Hij valt bezoekers aan. We sluiten hem dus altijd op.

Jung

Jung houdt van zonnebaden, en gaat vaak uit zichzelf in een kooi liggen.

Palm

Palm is een erg gespierde hond, die echt erg mooi is. Helaas is hij erg onvriendelijk jegens bezoekers.

Vos

Vos, Vos is onze Mechelse Herder. Vos is geboren op 3 juli 2016, bij Kenny Rao in Indonesië.

Vos is de enige hond ooit die ik gekocht heb in mijn leven. Vos heeft dan ook een stamboom. Vos is merendeels vrij, en is blij met iedere bezoeker, want hij hoopt dat er dan gespeeld gaat worden. Vos is dol op water.

Bokita

Bokita (moeder, 11 jaar oud), Herta (zoon, 8 jaar) en Denka (dochter, ook 8 jaar). Zijn Hollandse Herders. Onze laatste aanwinst. Zijn bij ons gedumpt door een Nederlander die er niet meer voor wilde zorgen. Toen ze bij ons kwamen, waren ze zwaar verwaarloost, en extreem aggressief. Ze hadden ongeveer 10.000 teken per hond, zaten vol met wormen. Meteen bij binnenkomst hebben we ze Ivermectine, antiworm tabletten en rabies shots gegeven. Een week later nog een Bravecto tablet. Het heeft ruim een week geduurd voor we geen teken meer bij ze vonden. Wonder boven wonder hebben ze er geen parasiet aan overgehouden. Vooral Herta is zeer sterk, en aggressief jegens alles en iedereen.

Herta

Herta is zijn verblijf bij ons slecht begonnen. Al de derde dag had hij een GDV (een geroteerde maag) doorgaans binnen twee uur dodelijk voor honden. We merkten ‘savonds wel dat er iets mis was, maar ontdekten pas de volgende ochtend dat het ernstig was. Naar de dierenarts gegaan, en die besloot meteen tot een spoed operatie. Toen ze de operatie begon overleed Herta. Maar dit was het goede moment, en op de goede plek. De dierenarts kon hem terughalen. De volgende ochtend belde ze me op, met de vraag of ik kon komen, want Herta was niet te benaderen. Zeer agressief. Dat vond ik op zich een goed teken. De dag daarna kon ik hem meenemen naar huis. Drie dagen later had mijnheer weer een GDV, we herkenden het en waren nu snel bij de dierenarts. De dierenarts besloot dat het beter was hem drie dagen bij haar te houden. Dat betekende wel dat ik 2x per dag naar de kliniek moest om hem uit te laten en medicijnen te geven. Toen hij weer thuis was, vloog hij meteen een andere hond aan, dit gebeurde met zoveel geweld (ik had hem aan de lijn) dat de wond openscheurde. Zijn hele buikinhoud lag op straat….. Weer naar de dierenarts, weer geopereerd. En nu ging de wond natuurlijk ontsteken. Maar we moeten eerlijk zeggen, we hebben er nu wel een goede hond aan. Lief voor ons, zeer waaks, en zeer protectief voor ons.

Denka

Denka kan gelimiteerd vrij lopen, maar we moeten wel toezicht houden.

Bokita kan ondertussen eigenlijk gewoon vrij lopen, en is altijd erg enthousiast naar ons toe. Ook Herta en Denka zijn niet meer agressief naar ons toe.